Στις 27 Νοεμβρίου 1997, ήμερα Τετάρτη και ώρα 12η π.μ. ανοίχτηκε στο
Υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας (Σκουφά – πλ. Κολωνακίου, Αθήνα) η
θυρίδα, την οποία διατηρούσε σ΄ αυτό, όταν ήταν στην ζωή, ο παλαίμαχος
πολιτικός, Βουλευτής κατ΄ επανάληψη και υπουργός Βορείου Ελλάδος, Ζήσης
Σταματίου Παπαλαζάρου, συνταξιούχος δικηγόρος και Βουλευτής,
ασφαλισμένος, αντιστοίχως, στα Τ.Σ. Νομικών και Βουλευτών.
Ο Ζήσης Παπαλαζάρου γεννήθηκε μεν στην Αθήνα, στις 4 Νοεμβρίου 1905, αλλά ήταν γόνος οικογενείας από το χωριό Γάβρος. Πέθανε, επίσης, στην Αθήνα στις 2 Νοεμβρίου 1997 από έμφραγμα του μυοκαρδίου στο “Ιπποκράτειο” Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών σε ηλικία 92 ετών.
Κατά τον άνοιγμα της θυρίδας, που έγινε με την τήρηση όλων των νομίμων διατυπώσεων, από τη συμβολαιογράφο Αθηνών Χαρ. Ράμμου – Γιαννακοπούλου, παρουσία της Διευθύντριας του Υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας Άννας Πουλιοπούλου, του εκπροσώπου της Α΄ ΔΟΥ Αθηνών, του διορισμένου εκτιμητή και του πληρεξουσίου του Δήμου Καστοριάς Ναούμ Τζίφρα, δικηγόρου στον Άρειο Πάγο, παρόντων του Δημάρχου Καστοριάς Δ. Παπουλίδη και της νομικής συμβούλου του Δήμου Όλγας Πάτσιου, βρέθηκε εντός της θυρίδας:
1) Λευκός φάκελος, διαστάσεων 15εκ. Χ 9 εκ., επί του οποίου αναγράφονται οι λέξεις: “Η διαθήκη μου”,
2) Παραστατικόν αξίας έγγραφον, φέρον υπογραφές αρμόδιων της αυτής τράπεζας για κατάθεση τίτλων του Δημοσίου 350 εκατ. δρχ., πλέον καταθέσεων στην αυτή Τράπεζα εξ είκοσι (20) εκατομ. δρχ. δηλ. σύνολον εξ ομολόγων και καταθέσεων εκ δρχ. πλέον των 370 εκατ. δρχ.
Με την ως άνω ιδιόγραφη διαθήκη του ο καταθέτης εγκαθιστά κληρονόμον του τον Δήμο Καστοριάς, στον οποίο καταλίπει:
α) Το διαμέρισμα του τετάρτου ορόφου επί νεοδμήτου σχετικώς πολυ- κατοικίας, κειμένης στην Αθήνα, (επί της οδού Ηρακλείτου 4, πλ Κολωνακίου), που έχει έκταση 170 τ.μ. περίπου και στο οποίο διέμενε ο διαθέτης, (ο οποίος ήταν άγαμος),
β) Έτερο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, επί της αυτής πολυκατοικίας, μισθωμένο, που έχει έκταση 200 τ.μ. περίπου, και
γ) Δύο ισόγεια καταστήματα στην ίδια πολυκατοικία, μισθωμένα, αξίας, κατά προσέγγιση απάντων των ως άνω διαμερισμάτων και καταστη- μάτων, 400 εκατ. δρχ. περίπου.
Την επικαρπία, όμως, της ανωτέρω υπό στοιχεία α΄και γ΄ ακινήτων αφήνει εφ΄ όρου ζωής στην εξαδέλφη του Αναστασία (Σωσώ) χήρα Γεωργίου Κωνσταντίνου, το γένος Γεωργίου Μπαρμπατσιώτη).
Στο Δήμο Καστοριάς καταλίπει, επίσης, τη βιβλιοθήκη του, που σύγκειται από νομικά και άλλα εγκυκλοπαιδικά βιβλία, καθώς και τους ως άνω τίτλους του Δημοσίου εξ ομολόγων και τις καταθέσεις σε ρευστό, της τάξεως, (τίτλων καταθέσεων), των 370 εκατ. δρχ. και πλέον, δηλ. απάντων των περιουσιακών στοιχείων, διαμερισμάτων, καταστημάτων, τίτλων, καταθέσεων και βιβλιοθήκης 800 εκατ. δρχ. Ο διαθέτης ποιείται, ωσαύτως, την παράκληση (ευχή) να συστήσει ο Δήμος Καστοριάς με τα ως άνω περιουσιακά στοιχεία και τα εντεύθεν εισοδήματα αυτών Κοινωφελές Ίδρυμα υπέρ των κατοίκων του Νομού.
Η διαθήκη αυτή θα δημοσιευθεί και θα κηρυχθεί κυρία από το Πρωτοδικείο Αθηνών τις προσεχείς ημέρες.
Θα επανακολουθήσουν στην συνέχεια όλες οι διατυπώσεις, ώστε άπαντα τα παραπάνω στοιχεία να περιέλθουν στην κυριότητα του Δήμου.
Στο Δημοτικό Σύμβούλιο του Δήμου Καστοριάς εναπόκειται να αποφσίσει τη σύσταση ενός Κοινωφελούς Ιδρύματος.
Η σύσταση του ιδρύματος αυτού, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της παραπάνω ιδιόγραφης διαθήκης, δεν είναι δεσμευτική για τον Δήμο Καστοριάς, γιατί ο διαθέτης απλά ευχή εκφράζει για την σύσταση ιδρύματος. Επομένως ο Δήμος μπορεί να διαθέσει τα χρήματα όπως θέλει αυτός.
Η τελευταία όμως, θέληση του διαθέτη για σύσταση ιδρύματος, έστω και υπό τον τύπον ευχής, πρέπει, φρονώ, να γίνει απολύτως σεβαστή, τόσω μάλλον καθ΄ όσον ο διαθέτης κατέλιπε σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Έχω επίσης τη γνώμη ότι το συστηθησόμενο ίδρυμα πρέπει να φέρει ο όνομα του διαθέτη: “Κοινωφελές ίδρυμα Ζήση Σταματίου Παπαλαζάρου – Έδρα έχοντος την πόλη της Καστοριάς”.
Να προσδιορίσει, αρχήθεν, στην ιδρυτική του πράξη:
α) Ο συγκεκριμένος σκοπός του ιδρύματος (λ.χ. η ίδρυση κολυμβητηρίου, η παροχή υποτροφιών σε δύο αριστεύοντες φοιτητές Νομικών Σχολών, καταγόμενους από το νομό, η θεσμοθέτηση από το συστηθησόμενο ίδρυμα ορισμένου αριθμού βραβείων, που θα απονέμονται κατ΄ έτος σε πρωτεύοντες μαθητές δημοτικών, γυμνασίων, λυκείων, τεχνικών σχολών κ.ά.
β) Η περιουσία που θα αφιερωθεί στο ίδρυμα και γ) Ο Οργανισμός του και το εγκριτικό Π.Δ. Η πτέρυγα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, στην οποία θα εναποτεθούν τα βιβλία του Ζήση Σταματίου Παπαλαζάρου, να φέρει εφεξής το όνομά του. Κάποιος κεντρικός δρόμος να λάβει επίσης το όνομά του. Να του απονεμηθεί, μεταθανατίως, ο τίτλος του “Μεγάλου Ευεργέτου”. Και να τελεστεί, εκτός του ιερατικού, και πολιτικό – επιστημονικό μνημόσυνο, στο οποίο να εξαρθεί η μεγάλη προσφορά του αειδήμου ανδρός, εκλεκτού τέκνου της Καστοριάς.
Ο Ζήσης Παπαλαζάρου γεννήθηκε μεν στην Αθήνα, στις 4 Νοεμβρίου 1905, αλλά ήταν γόνος οικογενείας από το χωριό Γάβρος. Πέθανε, επίσης, στην Αθήνα στις 2 Νοεμβρίου 1997 από έμφραγμα του μυοκαρδίου στο “Ιπποκράτειο” Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών σε ηλικία 92 ετών.
Κατά τον άνοιγμα της θυρίδας, που έγινε με την τήρηση όλων των νομίμων διατυπώσεων, από τη συμβολαιογράφο Αθηνών Χαρ. Ράμμου – Γιαννακοπούλου, παρουσία της Διευθύντριας του Υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας Άννας Πουλιοπούλου, του εκπροσώπου της Α΄ ΔΟΥ Αθηνών, του διορισμένου εκτιμητή και του πληρεξουσίου του Δήμου Καστοριάς Ναούμ Τζίφρα, δικηγόρου στον Άρειο Πάγο, παρόντων του Δημάρχου Καστοριάς Δ. Παπουλίδη και της νομικής συμβούλου του Δήμου Όλγας Πάτσιου, βρέθηκε εντός της θυρίδας:
1) Λευκός φάκελος, διαστάσεων 15εκ. Χ 9 εκ., επί του οποίου αναγράφονται οι λέξεις: “Η διαθήκη μου”,
2) Παραστατικόν αξίας έγγραφον, φέρον υπογραφές αρμόδιων της αυτής τράπεζας για κατάθεση τίτλων του Δημοσίου 350 εκατ. δρχ., πλέον καταθέσεων στην αυτή Τράπεζα εξ είκοσι (20) εκατομ. δρχ. δηλ. σύνολον εξ ομολόγων και καταθέσεων εκ δρχ. πλέον των 370 εκατ. δρχ.
Με την ως άνω ιδιόγραφη διαθήκη του ο καταθέτης εγκαθιστά κληρονόμον του τον Δήμο Καστοριάς, στον οποίο καταλίπει:
α) Το διαμέρισμα του τετάρτου ορόφου επί νεοδμήτου σχετικώς πολυ- κατοικίας, κειμένης στην Αθήνα, (επί της οδού Ηρακλείτου 4, πλ Κολωνακίου), που έχει έκταση 170 τ.μ. περίπου και στο οποίο διέμενε ο διαθέτης, (ο οποίος ήταν άγαμος),
β) Έτερο διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, επί της αυτής πολυκατοικίας, μισθωμένο, που έχει έκταση 200 τ.μ. περίπου, και
γ) Δύο ισόγεια καταστήματα στην ίδια πολυκατοικία, μισθωμένα, αξίας, κατά προσέγγιση απάντων των ως άνω διαμερισμάτων και καταστη- μάτων, 400 εκατ. δρχ. περίπου.
Την επικαρπία, όμως, της ανωτέρω υπό στοιχεία α΄και γ΄ ακινήτων αφήνει εφ΄ όρου ζωής στην εξαδέλφη του Αναστασία (Σωσώ) χήρα Γεωργίου Κωνσταντίνου, το γένος Γεωργίου Μπαρμπατσιώτη).
Στο Δήμο Καστοριάς καταλίπει, επίσης, τη βιβλιοθήκη του, που σύγκειται από νομικά και άλλα εγκυκλοπαιδικά βιβλία, καθώς και τους ως άνω τίτλους του Δημοσίου εξ ομολόγων και τις καταθέσεις σε ρευστό, της τάξεως, (τίτλων καταθέσεων), των 370 εκατ. δρχ. και πλέον, δηλ. απάντων των περιουσιακών στοιχείων, διαμερισμάτων, καταστημάτων, τίτλων, καταθέσεων και βιβλιοθήκης 800 εκατ. δρχ. Ο διαθέτης ποιείται, ωσαύτως, την παράκληση (ευχή) να συστήσει ο Δήμος Καστοριάς με τα ως άνω περιουσιακά στοιχεία και τα εντεύθεν εισοδήματα αυτών Κοινωφελές Ίδρυμα υπέρ των κατοίκων του Νομού.
Η διαθήκη αυτή θα δημοσιευθεί και θα κηρυχθεί κυρία από το Πρωτοδικείο Αθηνών τις προσεχείς ημέρες.
Θα επανακολουθήσουν στην συνέχεια όλες οι διατυπώσεις, ώστε άπαντα τα παραπάνω στοιχεία να περιέλθουν στην κυριότητα του Δήμου.
Στο Δημοτικό Σύμβούλιο του Δήμου Καστοριάς εναπόκειται να αποφσίσει τη σύσταση ενός Κοινωφελούς Ιδρύματος.
Η σύσταση του ιδρύματος αυτού, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της παραπάνω ιδιόγραφης διαθήκης, δεν είναι δεσμευτική για τον Δήμο Καστοριάς, γιατί ο διαθέτης απλά ευχή εκφράζει για την σύσταση ιδρύματος. Επομένως ο Δήμος μπορεί να διαθέσει τα χρήματα όπως θέλει αυτός.
Η τελευταία όμως, θέληση του διαθέτη για σύσταση ιδρύματος, έστω και υπό τον τύπον ευχής, πρέπει, φρονώ, να γίνει απολύτως σεβαστή, τόσω μάλλον καθ΄ όσον ο διαθέτης κατέλιπε σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Έχω επίσης τη γνώμη ότι το συστηθησόμενο ίδρυμα πρέπει να φέρει ο όνομα του διαθέτη: “Κοινωφελές ίδρυμα Ζήση Σταματίου Παπαλαζάρου – Έδρα έχοντος την πόλη της Καστοριάς”.
Να προσδιορίσει, αρχήθεν, στην ιδρυτική του πράξη:
α) Ο συγκεκριμένος σκοπός του ιδρύματος (λ.χ. η ίδρυση κολυμβητηρίου, η παροχή υποτροφιών σε δύο αριστεύοντες φοιτητές Νομικών Σχολών, καταγόμενους από το νομό, η θεσμοθέτηση από το συστηθησόμενο ίδρυμα ορισμένου αριθμού βραβείων, που θα απονέμονται κατ΄ έτος σε πρωτεύοντες μαθητές δημοτικών, γυμνασίων, λυκείων, τεχνικών σχολών κ.ά.
β) Η περιουσία που θα αφιερωθεί στο ίδρυμα και γ) Ο Οργανισμός του και το εγκριτικό Π.Δ. Η πτέρυγα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης, στην οποία θα εναποτεθούν τα βιβλία του Ζήση Σταματίου Παπαλαζάρου, να φέρει εφεξής το όνομά του. Κάποιος κεντρικός δρόμος να λάβει επίσης το όνομά του. Να του απονεμηθεί, μεταθανατίως, ο τίτλος του “Μεγάλου Ευεργέτου”. Και να τελεστεί, εκτός του ιερατικού, και πολιτικό – επιστημονικό μνημόσυνο, στο οποίο να εξαρθεί η μεγάλη προσφορά του αειδήμου ανδρός, εκλεκτού τέκνου της Καστοριάς.
Του κ. Παρμενίωνα Τζίφρα
Αθήνα 8 Δεκεμβρίου 1997
Το παρόν κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στον τοπικό τύπο στις 8-12-1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου